بهروز توکلی از مدیران سابق جامعه بهائی ایران پس از تحمل ۱۰ سال زندان آزاد شد.
بهروز توکلی۵۹ ساله تا اوائل دهۂ ۱۹۸۰ (۱۳۶۰) به عنوان مددکار اجتماعی به کار مشغول بود. اما در این زمان به علت اعتقاد به آئین بهائی از کار دولتی اخراج شد. آقای توکلی پیش از دستگیری اخیر نیز به طور متناوب بازداشت و مورد آزار قرار می‌گرفت. وی سه سال پیش، برای مدت چهار ماه، بدون هیچ جرمی، در سلول انفرادی زندانی بود که در نتیجه دچار مشکلات جدی کلیوی و مفصلی شد.
آقای توکلی فارغ‌التحصیل رشتۀ روانشناسی است. او پس از اتمام دو سال خدمت سربازی (در رتبۀ ستوانی)، و گذراندن دوره های آموزشی تکمیلی، در رشتۂ مراقبت از معلولین جسمی و ذهنی متخصص شد و تا زمانی که، به علت بهائی بودن، از کار برکنار شد به کار دولتی اشتغال داشت. آقای توکلی و همسرش خانم طاهره فخری توسکی دو پسر دارند که یکی از آنها در کانادا زندگی می‌کند و دیگری در مؤسسۀ آموزش عالی بهائی (علمی آزاد) به تحصیل در رشتۀ معماری مشغول است.
آقای توکلی، هنگامی که هنوز دانشجوی دانشگاه بود، به عضویت در شورای حاکمۀ محلی بهائی (محفل روحانی محلی) در شهر مشهد انتخاب شد و بعد از آن در شورای محلی دیگری در شهر ساری خدمت کرد. این نهادهای مشورتی در اوائل دهۀ ۱٩۸٠ (۱٣۶٠) به دستور دولت تعطیل شد. وی همچنین در چند کمیتۂ جوانان عضویت داشت و در اوائل دهۀ ۱٩۸٠ به عضویت هیئت معاونت در آمد. بعد از آن که آقای توکلی از شغل دولتی خود محروم شد، برای تکفل خانواده و امرار معاش، یک کارگاه کوچک نجّاری در شهر گنبد تأسیس کرد و در همان شهر، کلاس‌هائی نیز برای مطالعات بهائی برای جوانان و بزرگسالان به راه انداخت.
آقای بهروز توکلی پیش از تحمل ده سال زندانی اخیر طی سال‌های پس از انقلاب بارها توسط نهادهای امنیتی دستگیر و زندانی شد. ایشان دوره محکومیت مظلومانه‌ی اخیر را با وجود بیماری قلبی بدون مرخصی در زندان استقامت کردند. طی این سال‌ها مسئولین زندان و نهادهای امنیتی با درخواست مرخصی ایشان به جهت مداوا و عمل جراحی مخالفت کردند. و حتا در سال‌های آخر زندان که شامل آزادی مشروط هم می‌شد پیگیری‌های خانواده و نزدیکان ایشان با مخالفت مسئولان قضایی حکومت ایران مواجهه گردید.
بهروز توکلی در اردیبهشت ۱۳۸۷، به همراه شش نفر دیگر از همکاران خود توسط ماموران امنیتی بازداشت و ابتدا به ۲۰ سال زندان محکوم شدند و در نهایت ۱۰ سال زندانی شدند. پیش از این ۲ تن از همکاران خانم آقای توکلی به نام‌های مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی پس از تحمل دوره محکومیت مظلومانه‌ی خود آزاد شدند. از گروه هفت نفره مدیران بهائیان ایران در حال حاضر آقایان جمال‌الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضائی و وحید تیزفهم همچنان در زندان رجائی‌شهر کرج زندانی می‌باشند.