به گفته این روزنامه نگاران، مدیریت روزنامه کسب و کار با خودداردی از انعقاد قرارداد کار کتبی، عدم پرداخت سهم کارفرمایی خود به حساب تامین اجتماعی، پرداخت نکردن سنوات، عیدی، بن کارگری، حق مسکن و لحاظ نکردن افزایش حقوق سالانه و رعایت نشدن اخلاق حرفه‌ای مرتکب تخلفات «حقوق کار» شده است.»
به گزارش رادیوفرهنگ به نقل از خبرگزاری ایلنا ۱۵ نفر از روزنامه نگاران روزنامه «کسب و کار» می‌گویند بدون دریافت مطالبات حقوقی شان در یک ماههٔ گذشته اخراج شده‌اند.
این روزنامه نگاران مدعی‌اند مدیریت روزنامه کسب و کار با خودداردی از انعقاد قرارداد کار کتبی، عدم پرداخت سهم کارفرمایی خود به حساب تامین اجتماعی، پرداخت نکردن سنوات، عیدی، بن کارگری، حق مسکن و لحاظ نکردن افزایش حقوق سالانه و رعایت نشدن اخلاق حرفه‌ای مرتکب تخلفات «حقوق کار» شده است.
یکی از روزنامه نگاران این روزنامه درباره این تعدیل نیروی کار این روزنامه گفت: در پی اخراج‌های گسترده این روزنامه و عدم پرداخت مطالبات حقوقیمان، به همراه ۸ نفر دیگر از خبرنگاران تعدیل شده به اداره کار شکایت کردیم و قرار است تا یک هفتهٔ آینده به شکایتمان از مدیر مسول روزنامه کسب و کار رسیدگی شود.
این روزنامه نگار اخراجی که نخواست نامش منتشر شود در خصوص عدم واریز حق بیمه از سوی کارفرما مدعی شد: از اردیبهشت ماه گذشته که که در روزنامهٔ کسب و کار مشغول به کار شدیم، تنها یک ماه از بیمه‌های روزنامه نگاران رد شده و حقوق دی ماه نیز پرداخت نشده است.
این روزنامه نگار خودداری از انعقاد قرارداد کتبی و پرداخت نکردن سنوات و عیدی و بن کارگری و حق مسکن را از تخلفات دیگر کارفرما برشمرد و گفت: در ۹ ماه گذشته هر بار که بحث قرارداد‌ها را مطرح می‌کردیم با بی‌توجهی وی مواجه می‌شدیم و در ارتباط با پرداخت شدن بیمه‌های روزنامه نگاران هم به ما اطلاعات غلط داده می‌شد. یعنی به ما می‌گفتند که بیمه‌ها رد شده ولی وقتی پیگیری کردیم متوجه شدیم تنها ۱ تا ۲ ماه از بیمه‌های روزنامه نگاران به حساب تامین اجتماعی واریز شده است.
به گفته این روزنامه‌نگار، مدیر مسئول روزنامه کسب و کار در پایان دی ماه امسال بدون اعلام قبلی اقدام به کاهش تعداد صفحات روزنامه و تغییر شرایط کاری خبرنگاران این روزنامه کرده است و در نهایت تعدادی از آنان تعدیل شده‌اند.
یکی دیگر از روزنامه نگاران اخراجی در این باره به ایلنا گفت: از پایان دی ماه، ما با تغییر سیاست کاری روزنامه مواجه شدیم به نحوی که به یکباره تعداد صفحات روزنامه کاهش پیدا کرد و تبلیغات افزایش یافت. در واقع از روزنامه نگاران تلویحا می‌خواستند که روزنامه را همراه خود به این طرف و آن طرف شهر ببرند و نقش «آگهی بگیر» (بازاریاب) را بازی کنند.
به گفتهٔ وی این روزنامه که نزدیک به ۱ سال از عمر انتشار آن می‌گذرد، در حال حاضر با ۴تا ۵ نفر اداره می‌شود.
این روزنامه نگار در ادامه به شکایت ۹ نفر از روزنامه نگاران روزنامه کسب و کار از مدیرمسول این روزنامه اشاره کرد و ضمن بیان این مطلب که «این اولین بار نیست که این روزنامه مرتکب چنین تخلفاتی می‌شود»، گفت: پیش از این نیز عده‌ای از روزنامه‌نگاران سابق این روزنامه نسبت به عدم رعایت حق و حقوشان نسبت به مدیرمسئول این روزنامه معترض بودند اما هنوز موفق به دریافت مطالباتشان نشده‌اند به همین دلیل، بعد از اینکه مذاکراتمان با مدیر مسئول روزنامه کسب و کار برای دریافت حقوق دی ماه و دیگر حقوق قانونی بی‌نتیجه ماند، به همراه ۸ نفر دیگر از روزنامه نگاران اقدام به شکایت از مدیر مسئول این روزنامه کردیم.
این روطنامه‌نگار اخراجی دلیل شکایت نکردن سایر روزنامه نگاران بیکار شده این روزنامه را اخذ سفته از روزنامه نگاران هنگام استخدام ذکر کرد و گفت: متاسفانه علی رغم غیر قانونی بودن این کار، از برخی خبرنگاران سفته گرفته شده و به همین دلیل نتوانستند اقدام به شکایت کنند. گفتنی است اخذ سفته از مصادیق قراردادهای سفید امضاء و غیرقانونی است.
قرار است دادگاه شکایت این تعداد روزنامه‌نگار از روزنامه کسب و کار در روز۳اسفندماه سال جاری برگزار شود.
نقش روزنامه‌نگاران در پایمال شدن حقوق صنفی‌شان
به گفتهٔ یکی از روزنامه نگاران روزنامه کسب و کار، پرداخت مطالبات حقوقی روزنامه نگاران هرگز طبق اصول مشخص دنبال نشده و همواره به عنوان الویت‌های دوم وسوم حرفهٔ خبرنگاری در نظر گرفته شده است.
«شاید بخشی از این مسئله ناشی از اهمال و کم کاری خود این قشر در پیگیری مطالبات حقوقیشان باشد و بخش دیگر آن ناشی از تسلط نگرشی باشد که به صرف چهرهٔ فرهنگی بودن آن‌ها را از پیگیری حق و حقوق قانونیشان باز می‌دارد. این نگرش باعث می‌شود خبرنگاران را به عنوان عضوی از این جامعه که در ازای کاری که می‌کنند حق و حقوقی دارند محسوب نکنند و صرفا بر وجههٔ فرهنگی کار ما تاکید می‌شود در حالیکه در شرایط فعلی خبرنگاران با حداقل‌ها سر می‌کنند و زندگی را به سختی می‌گذرانند.»
وی بیمه نبودن بساری از روطنامه‌نگاران را شاهدی بر این ادعا برشمرد و گفت: هنوز روزنامه نگاران موفق نشده‌اند یک نهاد صنفی قدرتمند برای پیگیری مطالبات صنفی اولیه خود از جمله بیمه و حداقل دستمزد تشکیل دهند.
به گفتهٔ این روزنامه نگار، تاکید بیش از حد بر وجههٔ فرهنگی کار روزنامه نگاری باعث می‌شود بسیاری از روزنامه نگاران پیگیر مطالبات حقوقی و بیمه‌ای خود نباشند در حالیکه ما هم شهروند همین جامعه هستیم و ما هم باید قدرت تامین هزینه‌های زندگی را داشته باشیم.
چهرهٔ فرهنگی هستید، دنبال پول نباشید
«جدی گرفته نشدن انعقاد قراردادهای کتبی در حرفهٔ روزنامه نگاری باعث شده در صورت بروز مشکلی در روابط کار، روزنامه نگاران با مشکل مواجه شوند و احساس امنیت شغلی نداشته باشند.»
یکی از روزنامه نگاران اخراجی روزنامه کسب و کار باذکر این مطلب به دغدغه‌های شغلی روزنامه نگاران و خبرنگاران اشاره کرد و گفت: علی رغم اینکه از ابتدا وعدهٔ پرداخت به موقع حق و حقوق به ما داده می‌شود و مدیر مسول سعی می‌کند به هر طریقی شده خبرنگار را جذب کند اما در نهایت وقتی زمان پرداخت مطالبات می‌شود با تاکید و بزرگ نمایی وجههٔ فرهنگی روزنامه نگاران آنان را از مطالبهٔ حق و حقوق قانونیشان منصرف می‌کنند.
این روزنامه نگار همچنین به شرایط سخت کار روزنامه نگاری و عدم وجود حاشیه امنیت برای روزنامه نگاران در خصوص پیگیری مطالبات صنفی اشاره کرد و گفت: متاسفانه شرایط کار ما به گونه‌ای است که اگر چنین مشکلی برای خبرنگاران پیش بیاید بسیاری از آن‌ها صلاح نمی‌بینند که شکایت کنند و آن هم به این دلیل است که بی‌جهت باور کرده‌اند کسی که کار فرهنگی می‌کند نباید به دنبال مطالبات حقوقی‌اش باشد. در حالیکه این مطالبات قانونی است و حداقل چیزی است که هر فردی که کار می‌کند برای تامین مخارج زندگی باید دریافت کند.
گفتنی است،تلاش خبرنگار ایلنا برای گفتگو با مدیر مسول این روزنامه فرهنگی-اقتصادی تاکنون بی نتیجه مانده است.