در روز ۲۴ آذر ماه سال گذشته بود که خبری مبنی بر کشف بقایای اجساد انسانی در شهر تبریز بر روی خبرگذاری های دولتی و از جمله خبر گذاری صداوسیمای جمهوری اسلامی، منتشر گردید، که حکایت از کشف گورستانی در جریان عملیات حفاری شبکه فاضلاب شهر تبریز، داشت و خبر فوق بسرعت در میان مردم تبریز و سپس در سراسر ایران پخش گردید.
خبر موصوف از دو حیث مهم مینمود.
اول آنکه نگرانی عده ای از فعالان حقوق بشری و بازمانده گان اعدام های دهه شصت را برمی انگیخت، چرا که از افشای فایل صوتی مربوط به اعدام زندانیان سیاسی دهه شصت توسط”احمد منتظرى “فرزند آیت الله” حسینعلى منتظری” دیری نگذشته بود و این امر علامت های سوال بسیاری را در اذهان عمومی نسبت به فجایع هولناک آن دهه سیاه و اعدام ها و گور های دسته جمعی زندانیان سیاسی، ایجاد کرده بود. و با شنیدن این خبر، در ذهن فعالان مدنی، بیم آن میرفت که بقایای اجساد یافت شده، متعلق به دهه سیاه شصت باشد.
و دلیل دیگر آنکه، برای عده ای از اساتید و کارشناسان باستان شناسی نسبت به کشف آثار تاریخی در کنار اجساد یافت شده، ابهاماتی بوجود آمد، بخصوص آنکه سوابق حکومت جمهوری اسلامی در تاراج سرمایه های فاخر و ارزشمند تاریخی کشور، بمنظور های مختلف، بسیار اسفناک تر از آن بود که اعتمادی بر افزوده شدن آثار مکشوفه احتمالی به گنجینه موزه های ملی باشد.
در آن زمان که رسانه های دولتی و حتی رسانه حکومتی جمهوری اسلامی (صداو سیما) با تاخیر قابل تامل و پس از نشر خبر مربوطه در شبکه های مجازی توسط مردم، مجبور به تایید خبر موصوف شدند، نهایتا فرماندار کلانشهر تبریز، مجبور به مصاحبه گردیده و اعلام نمود که از محل مورد نظر نمونه برداریهای لازم توسط کارشناسان میراث فرهنگی و پزشکی قانونی انجام شده تا با انجام آزمایشات کربنی، قدمت و علت فوت اجساد یافت شده، توسط دادستانی تبریز اعلام گردد.
امری که با وجود گذشت نه ماه از وعده فرماندار تبریز، هنوز محقق نگردیده است با آنکه محل کشف اجساد همچنان در غرق تیم های حفاظتی سازمان میراث فرهنگی و سایر ارگانهای امنیتی قرار دارد و بدون شک بسیاری از مردم شهر و بخصوص فعالان مدنی و دلسوزان به آثار تاریخی شهر، بی آنکه با گذشت زمان، ماجرای یاد شده را به باد فراموش سپرده باشند، همچنان منتظر پاسخگوئی و شفاف سازی مسئولان ذیربط مانده اند.