گفت و شنود رادیو فرهنگ با رویا زرین شاعر و کارگر روشنایی در مورد همبستگی ایرانیان برای هدف مشترک استیلای آزادی و رساندن صدا و تصویر مردم ایران که در کل کشور به گروگان گرفته شده اند.

درود بر شنوگان گرامى رادیو فرهنگ در گفتگوى امروز رادیو فرهنگ همراه هستیم با خانم رویا زرین شاعر و  در پیوند با همبستگى نیروهاى مردمى و آزادیخواه که با هدف رسیدن به آزادى انجام میگیرد همچنین از موانع و  محدودیتهایى که بر سر راه آن قرار دارد به سخن پرداختیم ، خانم رویا بعنوان یک کارگر روشنایى ، وى در ابتداى سخن در مورد دولت تاریک مرکزى که چه کسانى هستند و چگونه دولتهاى استبدادى و دیکتاتورى کل کره زمین را هدایت میکنند و حرکتهاى مردم  بیدار را مافیاى مدیا پوشش نمیدهند و بایکوت خبرى میکنند  و  نباید روى دولتهاى اروپایى و هیچ دولتى حساب کرد و اخبار آنها ساتسور  شده و یکجانبه و از دید  حکومت دیده میشود ، توجه شما را به شنیدن این گفتگو جلب مینماییم در پایان خانم زرین یکى از سروده هاى خود را کتاب چاپ نشده ” روزى که زمین مادر است ”  را براى شنوندگان دکلمه کردند

و ابتدا کلمه بود که بند نیامدنی بود
و ابتدا تیری از میان تاریکی بود
که بر حروفت وزید  و من تو را از شقیقه هایت شناختم و کوبش بیوقفه ای که:
«پدر اینها را ببخش که نمی دانند با خود چه
میکنند!»
من از فرزند چهاربی بی بودن است
که خواهری میکنم برای عناصر چهارگانه ات
پاهای تو منم دستهای تو منم این حجم سبک در این عصر آهن منم
و این رهایی ست که موهایم را تکان میدهد دختران بی بی دل خواهران شیری من اند
پیامبران مادرزادند وقتی که از کوهها بالا میروند و با ستارهای در چشمها برمیگردند
ما هر روز با اطلسی ها میخوابیم با اطلسی ها بیدار می شویم و می دانیم شاید این آخرین روز اطلسیها باشد
همه ی ما آلیس های دنیا میدانیم که طور دیگری میتواند بچرخد همه چیز
ما در چشمهایمان چیزی ست که تمام آلیس ها را در تمام راهها به جا می آوریم
ما فرزندان بی بی های چهارگانه ایم بی بی های شاد بی بی های غمگین بی بی هایی که یادمان دادند آلیس های امیدواری باشیم پس ما نیمی ماه به دنیا آمدیم
نیمی خورشید
و من آلیس مویی بر پیکره ی این گاوم
گاوی که همه چیز را جابه جا میکند میان دو شاخ من و تمام آلیس های جهان ربطی داریم به رویاهای مردانی که از روزنه ی مگسک ها عاشق میشوند.
فضیلت ما تنها شریان اعتمادیست که از گلو عبور میکند
فضیلت ما نوازشی ست که بالهایمان را بزرگ میکند
ما نقطه های کوچکی هستیم
و بوی عقابها تنها جنبندهایست که جمجمه مان را رها نمیکند.

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

2 × چهار =