سهیل عربی؛ پرونده سازی جدید و محروم از درمان

بازجو: چرا دست بر نمی‌داری. چرا معمولی زندگی نمی‌کنی؟ چرا آب به آسیاب دشمن میریزی؟ نمی خواهی از زندان خلاص شوی؟ حالا متهم به اجتماع و تبانی شدی. به عنوان سرتیم و سرشبکه اتصال زندانیان سیاسی به شبکه های معاند  (او می گوید امنیتی) شناخته شدی. هر روز گزارش تهیه میکنی، بیانیه صادر میکنی، زندانیان را تحریک به شورش می کنی .‌..

– شما فکر می کنید چرا؟

ما را به ناحق در این شکنجه گاه‌ها محبوس کرده‌اید و از تمام حقوق خود محرومیم. توقع دارید اعتراض نکنیم؟

بازجو: اعتراض هم راه قانونی داره شما با بیگانگان و منافقین تماس گرفتید.

۹۹۱۱۶: دادیار ناظر زندان موظف است هر روز یا دستکم هفته‌ای سه بار به زندان مراجعه کند و مطالبات و شکایت‌های زندانیان را بشنود اما آقای وزیری حتی یک بار هم طی دوسال اخیر به وظایفش عمل نکرده …..

۹۹۱۱۶ همچنان فریاد می‌کشد زیرا از دید او عجیب و فجیع است که همنوعانش از این همه عجایب تعجب نمی کنند و به این همه فاجعه واکنش نشان نمی‌دهند.

عجیب  مثل اینکه گروهی اموال مردم را غارت میکنند، سرزمینمان را تخریب می کنند، فاسد و ستمگرند…. اما هر روز امنیت، ثروت و قدرت بیشتری کسب می‌کنند. در عوض آنها که به جور، بیدادگری و فساد اعتراض می کنند را مجرم امنیتی می‌خوانند و هر گونه شکنجه ای را بر آنها اجرا می کنند و فجیع مثل اینکه علیرضا، وحید و ستارها در این زندان‌ها کشته می‌شوند و آب از آب تکان نمی خورد.

حالا نزدیک به یک ماه است که گلرخ ایرایی را به ۲-الف برده‌اند و محروم از ملاقات با بستگانش است و خانواده اش نگران سلامتی او هستند و دریغ از یک اعتراض جدی که برای شکنجه گران هزینه ایجاد کند و باعث کاهش فشار بر فعالان حقوق بشر در زندانها شود…

حین تبعید از زندان تهران بزرگ به گوهر دشت دستم را شکستند.

سی و چهار روز بدون هواخوری، ملاقات و تماس تلفنی حتی در این حد که خانواده ام را از سلامتی ام آگاه سازم در آن بند مخوف که معروف به سوییت یا بند اجرای حکم است محبوس بودم؛ بندی که اعدامی‌ها را قبل از اجرای حکم اعدام به آنجا می آورند.

در آن روزهای وحشتناک شاهد اعدام شدن بیش از دویست انسان بودم.

در ماه صفر،  معمولا روزهای چهارشنبه احکام اعدام زندانی هایی که مرتکب جرایم غیر سیاسی مثل قتل شده اند اجرا می شود و شنبه روز اجرای حکم اعدام زندانیان سیاسی است. اما از اواخر شهریور تا نخستین روزهای آبان و پیش از انتخابات آمریکا خیلی شتاب زده حتی در روزهای غیر از چهارشنبه و شنبه احکام اعدام اجرا شد، در بین اعدامی‌ها افرادی بودند که بیش از ده سال در زندان بودند و منتظر جلب رضایت شاکی و در تلاش برای تامین دیه بودند اما ترس از نتیجه انتخابات آمریکا یا عواملی دیگر باعث شد این اعدامهای فجیع رخ دهد). بعد هم انتقال به دوالف و پرونده ای دیگر با اتهام‌های مضحک و تکراری