گزارش صدیقه مالکى فر، از تشدید فشارها بر زندانیان سیاسى و خانواده هایشان

امروز سه شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ آماده شدم برای رفتن به زندان وکیل آباد مشهد و ملاقات کابینی با همسرم آقای سید ‏هاشم خواستار نماینده معلمان آزاده ایران، حدود ساعت ۱۰:۳۰ همسرم تماس گرفتند و گفتند امروز ملاقات نیایید چون برنامه ‏ملاقات ما را تغییر داده اند گفته‌اند ما سه نفر در یک روز با خانواده ها ملاقات نداشته باشیم. شنبه ملاقات من با خانواده ‏دوشنبه آقای جعفری، چهارشنبه آقای سپهری. گفتم جای شما را هم عوض کرده‌اند گفتند نه ما سه نفر هنوز در بند ۶ – ۱ ‏هستیم، علت را پرسیدم جواب ندادند چون اگر علت را می‌گفتند بلافاصله تلفن را ماموری که در حضور شان نشسته قطع می ‏کرد، من گفتم شاید به خاطر بیاانیه‌ای که این روزها از طرف شما منتشر شده گفتند بله

‏ سردمداران جمهوری اسلامی ظلم بس است مملکت داری با بگیر و ببند نمیشود، شما نمی توانید با تهمت زدن به این و آن ‏همه را به زندان ببرید. من جلوی همه ملت ایران و جهانیان اعلام می کنم همسرم وابسته به هیچ حزب و گروه و سازمانی ‏نیست. همسرم یک آزادی خواه است که نسبت به همه مردم رئوف و مهربان است و درد دیگران را درد خود می داند. چرا ‏شما هر کسی را که دستگیر میکنید یک جرم به خاطر ارتباط با هاشم خواستار برایش می تراشید. معلمانی را که به حراست ‏آموزش و پرورش می برید یا به اداره اطلاعات، اولین جرمشان این می شود که چرا شما با هاشم خواستار ارتباط دارید، او ‏یک منافق است، در صورتی که خود میدانید هاشم خواستار یک آزادی خواه و عدالت خواه است. ‏

اهل تسنن و زندانیانی که با ایشان هم بند بوده‌اند برای دیدار شان می آیند آن ها را می زنید که چرا آمده اند خانه خواستار. ‏بهاییان هم بندشان را تهدید به حداقل ۱۰ سال زندان می کنید که به خانه خواستار نروند. حتی دوستان شهرستانی را تهدید می ‏کنید که چرا شما ادمین کانال تلگرامی خواستار شدید. یا شما چرا عید را به خواستار تبریک گفتید یا چرا از هاشم خواستار ‏حمایت می کنید. هاشم خواستار در بیانیه هایش ظلم های شما را تذکر می دهد. شاید به راه درست برگردید. شما هر کار ‏بکنید حق با شماست ولی ملت ایران باید مطیع فرمان شما باشند و ظلم ها را تحمل کنند!‏

ملاقاتهای حضوری زندانیان را لغو کردید بخاطر کرونا. ملاقات کابینی هم اینقد شلوغ است که من ۱۷ فروردین که برای ‏ملاقات کابینی آمدم نفسم گرفت و ماسک را کنار زدم که بتوانم نفس بکشم(من جراحی قلب باز و تعویض دریچه میترال ‏انجام داده ام) که متاسفانه به کرونا مبتلا شدم که یکماه نتوانستم بیام ملاقات، این هفته هم ملاقات ما ازبین رفت.‏

ملاقاتها اینطوری ازبین می رود ولی شما هیچ جایگزینی برای ملاقاتهای حضور و ملاقاتهای کابینی از بین رفته  قرار نداده اید. ‏مرخصی به زندانی که بقول آقای قاضی منصوری حرفش را نزن!‏

‏صدیقه مالکی فرد ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰‏

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

چهار − یک =