مجتبی میرزاده (زاده ۱۳۲۴ کرمانشاه – درگذشته ۲۶ تیر ۱۳۸۴ تهران) نوازنده ویولن، کمانچه، سه‌تار و آهنگساز کلاسیک، سنتی و پاپ ایرانی است.
وی برای هنرمندان بسیاری آهنگ ساخته است و آهنگ‌سازی فیلم‌های چندی را بر عهده داشت و گسترهٔ وسیعی از آهنگ‌ها را نواخته است از تکنوازی
ویلن در موسیقی کردی و فارسی گرفته تا نوازندگی به همراه گروه در ضبط‌های استودیویی، از موسیقی محلی گرفته تا موسیقی کلاسیک غربی و پاپ، جاز و بلوز، از موسیقی سنتی تا ترانه‌های کوچه‌بازاری و سرودهای انقلابی و موسیقی فیلم .
مجتبی میرزاده در سال ۱۳۲۴ خورشیدی در کرمانشاه بدنیا آمد به سبب شغل پدرش که کارمند دولت بود به مدت چند سال به ایلام رفتند و زمانی که ۱۴ سال داشت به کرمانشاه برگشتند و پدرش به اصرار یکی از آشنایان که علاقهٔ مجتبی را به ویولون دیده بود برای او یک ویولون خرید. او پیش از آن مدتی با سنتور برادر بزرگتر تمرین موسیقی کرده بود. پس از خریدن ویولن، چون معلمی برای یادگیری ویولن نمی‌یابد، خود با استفاده از آهنگ‌های آن زمان رادیو شروع به یادگیری ویولن می‌کند. سه سال بعد در مسابقات اردوی رامسر شرکت می‌کند و رتبه اول را در رشته نوازندگی ویولن کسب می‌کند (مقام دوم را محمد یاحقی فرزند حسین یاحقی کسب می‌کند). سه سال بعدی نیز به ترتیب رتبهٔ دوم سنتور، نقاشی و آبرنگ و تار را در اردوهای رامسر کسب می‌کند. در سال ۱۳۳۹ همکاری خود را با رادیو کرمانشاه آغاز می‌کند و در این مدت، آثاری ماندگار در موسیقی کردی با همکاری و سرپرستی وی خلق می‌شود. در سال ۱۳۴۶ خورشیدی به تهران می‌آید و در سال ۱۳۴۷، همکاری خود را با ارکسترهای باربد، نکیسا و فارابی به عنوان نوازنده ویولن آغاز می‌کند. ساز تخصصی او، ویولن و کمانچه بود و با سه تار و سنتور آشنایی کامل داشت. در کارنامه او، تعداد زیادی آثار موسیقی سنتی، فولکلور و پاپ همراه با بیش از ۴۰ موسیقی فیلم به چشم می‌خورد