به بهانه تعطیلی یک مهدکودک در تهران، به خاطر استخر مختلطش
بعضی ها داغش را دوست دارند!
این خبری است که روز ۲۹ تیرماه، منتشر شده: «معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران گفت: در پی انتشار خبر تسنیم مبنی بر برگزاری استخر مختلط در مهدکودک «ش»، به‌صورت سرزده به مهدکودک نام برده رفتیم؛ تمام شواهد موجود در تصاویر با مهدکودک مذکور تطابق داشت و این مهدکودک خاطی تعطیل شد. ابراهیم غفاری اظهار کرد: سازمان بهزیستی نسبت به اینگونه تخلفات حساس است و در این مورد، به محض اطلاع از این تخلف، به‌صورت سرزده به مهدکودک نام برده رفته و گزارش تهیه شد و…»
خبر را که شنیدم، تلاش کردم بی قضاوت پیشین، به دنبال پاسخ این پرسش بگردم که آیا تفکیک جنسیتی در مهد کودک ها و در سال های پیش از دبستان، پایه علمی دارد یا نه. به عبارت دقیق تر، آیا اگر دختران و پسران ۳ تا ۵ سال با هم به استخر بروند، و حتی با تفاوت های آناتومیک در اندام های جنسی شان رو به رو شوند، در روند تربیتی و شکل گیری هویت جنسی و نقش های جنسیتی آنان مشکلی ایجاد می شود، یا خطری در آینده آنها را تهدید می کند؟
پژوهشی در این مورد خاص (تفکیک در استخرهای کودکان) پیدا نکردم، اما مقالات متعددی را دیدم که می شود در این سه محور جمع بندی کرد:
۱- درباره اینکه تفکیک جنسیتی در مدارس باید باشد یا نه، اختلاف نظر وجود دارد. عده ای می گویند وقتی مغز دختران و پسران متفاوت است، قابلیت ها و شیوه های فراگیری آنها هم متفاوت است. پس نتیجه می گیرند که کلاس های مختلط بازدهی آموزش را پایین می آورد. اما یک مطالعه فراتحلیلی در سال ۲۰۱۴ که نتیجه ۱۴۸ مطالعه جداگانه را جمع بندی کرد، نشان داد تفاوت معناداری در بازدهی دانش آموزان در کلاس های تفکیک شده و مختلط وجود ندارد. نتیجه اینکه در میان پژوهشگران، طرفداران تفکیک جنسیتی در مدارس، در اقلیت اند.
۲- از حدود ۳ سالگی، هویت جنسیتی کودک شکل می گیرد. دقیقا در همین سنین ۳ تا ۵ سالگی است که کودکان، ذاتا به سمت تفکیک جنسیتی می روند. Gender Segregation اصطلاحی است که اشاره می کند به رفتار ذاتی کودکان این سنین. آنها خود به خود به سمت هم جنس هایشان می روند و آنها را برای بازی ترجیح می دهند. بر همین اساس، نظر غالب روان شناسان این است که جداسازی دختر و پسر در این سنین نه تنها لزومی ندارد بلکه آن روند خودمحوری را تشدید می کند و باعث می شود درک متقابل بچه ها از جنس مخالف کاهش یابد.
۳- آیا اگر کودکان به واسطه بازی در استخر متوجه تفاوت های آناتومیک خود با جنس مخالف شوند، در معرض انحراف قرار می گیرند؟ به نظر می رسد این اتفاقی است که در همین سنین باید بیفتد و بخشی از روند شکل گیری هویت جنسیتی کودکان است. آنها اگر با هم استخر هم نروند، بالاخره به هر ترتیب متوجه این تفاوت بین خودشان با برادر یا خواهر یا پدر یا مادر می شوند و احتمالا این سوال را هم بپرسند که: چرا؟ هیچ منبع معتبری نیافتم که دغدغه ای علمی را مطرح کرده باشد در این مورد که اگر کودک در سن بالاتری با این تفاوت مواجه شود، برایش بهتر است.
به نظر می رسد حساسیت مسئولان بهزیستی (و آن خبرگزاری محترم افشاگر) درباره ممنوعیت استخر مختلط برای بچه های زیر ۵-۶ سال، نه علمی است و نه حتی شرعی.
نمی دانم دوستان متدین و حساس به حریم دین، در این مورد چه نظری دارند؟ آیا توصیه ای دینی داریم درباره اینکه دختر و پسرهای های ۴-۵ ساله با هم آب بازی نکنند یا استخر نروند؟ آیا این جور حساسیت ها بیش از آنکه شرعی باشد، متعصبانه نیست؟ و آیا مصداق کاسه داغ تر از آش نیست؟
معتقدم بسیاری از محدودیت های ذهنی ما و آنچه در جامعه ما به عنوان شرم و حیا و پاسداری از عفت و اخلاق مطرح می شود، هیچ ربطی به اسلام ندارد. دیدگاه اسلام در حوزه سکس، بسیار باز و مترقی است. ما اما، در جامعه ای مردسالار و سنت زده و ضد جنسی، سکه سلیقه مان را به نام اسلام می زنیم.
مردسالاری و سنت و سکس ستیزی، فقط مربوط به جامعه ما هم نیست. در دنیای غرب اتفاقا ریشه دارتر است. باورتان می شود کارل فون رینه، گیاه شناس سوئدی قرن هجدهم، وقتی برای اولین بار روند تولید مثل گیاهان و نقش جنسیتی آنها را توصیف کرد، به انحراف اخلاقی متهم شد؟ می گفتند تو چرا جنسیت و زنانگی و مردانگی را به گیاهان هم نسبت داده ای! لابد مریضی بی حیا!
:منبع کانال تلگرام دکتر شکیب متخصص سکس تراپیست
@drshakibclinic