هشدار عفو بین‌الملل درباره احتمال بازگرداندن علیرضا جاپلقی پارکورکار ایرانی از ترکیه

سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید مطلع شده علیرضا جاپلقی، پارکور کار ایرانی پس از بازداشت در ترکیه به کمپ “کوروباش” در شهر وان منتقل شده و هنوز در این کشور است.
این سازمان می‌گوید به دنبال آن است که با همکاری فعالان حقوق پناهجویان در ترکیه مانع بازگرداندن این پارکورکار ایرانی به کشورش شود.
آقای جاپلقی حدود دو ماه پیش، ویدیویی از بوسیدن دوست دخترش در صفحه اینستاگرام و توییترش منتشر کرد و بعد از آن بازداشت شد. نزدیکانش گفته‌اند او با وثیقه‌ای ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده و به ترکیه رفته است.
او چند روز پیش در ویدئویی که از طریق دوستانش به بی‌بی‌سی فرستاده بود، خبر داد که به همراه برادرش بعد از ورود به خاک ترکیه بازداشت شده است.
رها بحرینی، پژوهشگر سازمان عفو بین‌الملل، به بی‌بی‌سی گفت که این سازمان اعتقاد دارد علیرضا جاپلقی با توجه به تهدیداتی که در ایران با آن روبه‌رو است، “به هیچ عنوان نباید به ایران بازگردانده شود.”
پناهجویانی که هنوز کارت پناهندگی دریافت نکرده و در واقع خود را به عنوان پناهجو ثبت نکرده‌اند، با خطرات بیشتری برای بازداشت و بازگرداندن به ایران مواجه هستند.
خانم بحرینی درباره افزایش شمار پناهجویان در ترکیه می‌گوید باید در ماه‌های آینده اقدامی جدی انجام شود، اما تا پیش از آن افرادی که در معرض بازداشت و اخراج به ایران هستند باید به محض ورود به ترکیه، درخواست پناهندگی خود را ثبت کنند چون در این صورت به گفته او، بازگرداندن پناهجو به کشور مقصد برای ترکیه تبعات بین‌المللی دارد.

علیرضا جاپلقی کیست؟

امسال عکسی با عنوان “طلوع تهران در پل صدر” به طور گسترده در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. در آن تصویر علیرضا جاپلقی، علاوه بر انجام حرکات ورزشی مهیج و خطرناک، دختری را می‌بوسید. به دنبال انتشار گسترده آن عکس، اواخر اردیبهشت ماه امسال او بازداشت شد.
مرکز اطلاع رسانی پلیس تهران دو روز بعد اعلام کرد که دختر همراه علیرضا جاپلقی، پارکورکار ایرانی، بازداشت شده است.
پلیس اعلام کرد دلیل بازداشت این دو نفر فعالیت ورزشی نبوده بلکه “انجام حرکات خلاف عرف و شرع، موجب بازداشت آنها شده است”.

آقای جاپلقی پیش از بازداشت در توییتر و اینستاگرام با انتشار تصاویری از پدرش درباره مفقود شدن “مرموز” او که افسر مبارزه با مواد مخدر نیروی انتظامی بود نوشته بود.
آقای جاپلقی می‌گوید پدرش در سال ۸۹ بعد از ۲۸ سال خدمت “به طور کاملا مرموز و بی سر و‌ صدا ناپدید شد” و به گفته او “پرونده‌ بسیار قطورش” هم بدون هیچ نتیجه‌ای بسته شده است.

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

یازده − 5 =