میثم رودکی، فعال سیاسی، که روز دوشنبه ۹ مارس ۲۰۱۵ روبروی دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا دست به تحصن زده بود وارد دومین روز تحصن خود شد.
ین زندانی سابق سیاسی پیش از ترک ایران بارها بازداشت‌های موقت را در سلول‌های وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی تجربه کرده و نهایتا در سال ۲۰۱۰ او به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. میثم پس از تحمل بیش از یک سال و نیم حبس خود شامل عفو و از زندان آزاد شد.
او که فعالیت‌های خود را از سال ۲۰۰۵ آغاز کرده بود، پس از آزادی ایران را به مقصد ترکیه ترک و خود را در سال ۲۰۱۱ به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا معرفی کرد.
میثم در حالی دومین روز تحصن خود را به پایان می‌ساند که از بیماری‌هایی چون میگرن مزمن، درد شدید در ناحیه پای راست و رگ سیاتیک رنج می‌برد.
این پناهجوی ایرانی ساکن ترکیه، بی‌توجهی و عدم رسیدگی مسوولان دفتر آنکارا نسبت به وضعیت زندگی و پرونده خود را به عنوان دلیل اصلی تحصن عنوان کرده است.
او در پیامی به رادیو شهروند این چنین گفته که پرونده پناهندگی او از سال ۲۰۱۲ توسط دفتر آنکارا مورد تایید قرار گرفته است، اما با گذشت بیش از ۲ سال و نیم کماکان در انتظار پذیرفته شدن برای عزیمت به کشور سوم در صف انتظار قرار دارد.
میثم همچینین خاطر نشان کرد که تا زمانی که مقامات دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا به خواسته‌های او رسیدگی نکنند و پرونده او در مرحله کشوری مورد تایید قرار نگیرد به تحصن خود ادامه خواهد داد.
میثم در پایان گفت که با وجود برودت هوا و مشکلات جسمی خود بر تصمیم خود مصمم است و تا آخرین نفس از حقوق طبیعی و انسانی خود دفاع خواهد کرد.
پناهجویان سیاسی همواره از روند طولانی رسیدگی به پرونده‌های خود شکایت کرده و غفلت مسوولان سازمان ملل و چشم‌پوشی سازمان‌های حقوق بشری را مسبب اصلی بروز مشکلات فراوان خود دانسته‌اند.
پناهجویان در ترکیه اجازه کار و حق رفت و آمد به شهرهای مختلف بدون اجازه پلیس را ندارند. این پناهجویان برای گذران زندگی خود مجبور به انجام کارهای سیاه با حداقل دستمزد و با بیش از ۱۰ تا ۱۲ ساعت کار طاقت‌فرسا در کارخانه یا رستوران‌ها هستند و از برخورد نامهربانانه برخی از شهروندان ترک گلایه می‌کنند.
سال گذشته نیز برخی از فعالان سیاسی و حقوق بشر ایرانی مورد ضرب و شتم عده‌ای از شهروندان ترک قرار گرفتند، که در پی این حمله ۱۵ تن از این پناهجویان روبروی دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا دست به تحصن زدند و خواستار رسیدگی به نقض آشکار حقوق انسانی خود شدند.