درود و مهر : در برنامه امروز يارى گرفتم از پژوهش ژرف دو زنده ياد پرفسور نذير احمد و دكتر جلالى نائينى كه اهتمام ورزيده بوده بودند و ديوان حافظ را در سه نسخه كه مربوط به سده هشتم هجرى ميباشد با پيشگفتارى خردمندانه گردآورى ، منتشر و در اختيار پژوهش كنندگان قرار دادند ( سالهاى ٨١٢ ، ٨١٧ و ٨٢٨ ) در تلاش هستم كه با بهره جويى از بزرگان و انديشمندانى كه سالها زندگى خود را در جمع آورى و پژوهش حافظ و غزليات جاودانى وى سپرى كرده اند سلسله برنامه هايى با نام حافظ خوش لهجه خوش آواز داشته باشم ،بهره جسته ام از بزرگانى از همانند : محمد جعفرمحجوب ، على دشتى، خانلرى ، انجوى شيرازى، علامه قروينى، قاسم غنى، مسعود فرزاد، حسينعلى هروى، شرح سودى، سعيد نياز كرمانى ، پژمان بختيارى، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، عبدالرحيم خلخالى، جلالى نائبنى ، ندير احمد، محمد قدسى ، ايرج افشار، اديب برومند، خطيب رهبر ، صادق سجادى، محمودى بختيارى ، رشيد عيوضى ، اكبر بهراميان ، يحيى قريب، على اكبر رزاز ، محمدعلى ندوشن و بسيار ديگر از فرهيخته گان ، در برنامه امروز به ياد زنده يادان ” ندير احمد و جلالى نائينى ” برنامه را ادامه ميدهم و يارى گرفته ام از كتاب ” ديوان خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازى” كه در ٨٣٦ صفحه گردآورى و منتشر شده است ،و شرح غزل” ز خانقاه به میخانه می‌رود حافظ، مگر ز مستیِ زهدِ ریا به هوش آمد” دوستان را به مهر و شادى ميسپارم و تا ميتوانيد شاد زييد و مهر افرازييد