با درودهاى پاكدلانه و مهر بسيار :
عیبِ رندان مَکُن ای زاهدِ پاکیزه‌سرشت
که گناهِ دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن دِرَوَد عاقبتِ کار، که کِشت
در برنامه امروز و در بخش نخست يارى جستم از پژوهش ژرف زنده ياد عبدالعلی ادیب برومند ( زادهٔ ۱۳۰۳ در شهر گز از برخوار اصفهان و درگذشت ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ در تهران ، شاعر ملی ایران، وکیل دادگستری ، اين سلسله گفتار را پى ميگيرم و نخست به زندگى استاد اديب خواهم پرداخت و آنگاه به ديباچه خردمندانه وى اشاره خواهم داشت و برنامه امروز را پى خواهم گرفت و در تلاش هستم كه با بهره جويى از بزرگان و انديشمندانى كه سالها زندگى خود را در جمع آورى و پژوهش حافظ و غزليات جاودانى وى سپرى كرده اند سلسله برنامه هايى با نام حافظ خوش لهجه خوش آواز داشته باشم ،بهره جسته ام از بزرگانى از همانند : محمد جعفرمحجوب ، على دشتى، خانلرى ، انجوى شيرازى، علامه قروينى، قاسم غنى، مسعود فرزاد، حسينعلى هروى، شرح سودى، سعيد نياز كرمانى ، پژمان بختيارى، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، عبدالرحيم خلخالى، جلالى نائبنى ، ندير احمد، محمد قدسى ، ايرج افشار، اديب برومند، خطيب رهبر ، صادق سجادى، محمودى بختيارى ، رشيد عيوضى ، اكبر بهراميان ، يحيى قريب، على اكبر رزاز ، محمدعلى ندوشن محمود هومن، اسماعيل خويى و بسيار ديگر از فرهيخته گان شعر و ادب پارسى ، در برنامه امروز به ياد زنده ياد ” اديب برومند ” برنامه را ادامه ميدهم و استاد يارى گرفته اند از كتاب” حافظ ” براساس نسخه پيرحسين كاتب ( ٨٧٣ه ق )كه در ١٠٠٨ صفحه گردآورى و در ٤٨٥ غزل منتشر شده است , در بخش نخست و آشنايى با اين مجموعه گرانقدر هستيم و از اين ديوان شرح چند غزل را براى دوستان ارمغان دارم “حُسنت به اتفاقِ مَلاحت جهان گرفت/ آری به اتفاق، جهان می‌توان گرفت “دوستان را به مهر و شادى ميسپارم و تا شنودى ديگر بدرود