دمى با حافظ خوش لهجه ى خوش آواز از راديو فرهنگ در برنامه اى از سعيد اوحدى

همراه با درود و سرود به ياران گرامى شنونده راديو فرهنگ گوتنبرگ :

ميرزا محمد قدسى سال ١٢٤٦ خورشيدى در شيراز زاده ميشود و در سال ١٣٢١ خورشيدى در همان شهر زندگى را بدرود ميگويد ، وى خطاط، شاعر، مصحح بود و تخلص قدسى داشته ، اولين بار ديوان حافظ به سال ١١٦٩ خورشيدى  در كلكته به دستور مستر جانس انگليسي با تصحيح ابوطالب تبريزي به چاپ رسيد. نخستين چاپ ديوان حافظ قدسي در سال١٢٧٦ خورشيدى يعني ١٠٧ سال پس از چاپ جانس به قطع رقعي و در ٤٩٦ صفحه در بمبئي و به چاپ قدسي معروف شد و به شهرت و احترام و اعتبار خاصي در جامعه ادبي، دست يافت آن چنان كه تا قبل از چاپ قزويني ـ غني يكي از متداول‎ترين و مشهورترين چاپ‎هاي ديوان حافظ به شمار مي‎آمد و بارها در هند و ايران به چاپ رسيد. آخرين چاپ ديوان حافظ قدسي به تصحيح آقايان دكتر حسن‎ذوالفقاري و ابوالفضل علي‎محمدي در تابستان ١٣٨١ خورشيدى و  ٨٢٨ صفحه به وسيله نشر چشمه در تهران به انجام رسيده است كه در اين نسخه، حافظ چاپ قدسي با چهار نسخه چاپي معتبر يعني چاپ‎هاي قزويني ـ غني ـ خانلري، سايه و سليم نيساري مقابله شده است و كشف‎الابيات و فرهنگ لغات به آن افزوده گرديده است، متن قدسي حروف‎چيني شده و ديگر به خط قدسي نيست و تعداد  ٦٠٠ غزل دارد که در مقایسه با نسخه های معتبر نزدیک به ١٠٠  غزل اضافه دارد که برخی در دیوان شاعران دیگری مانند سلمان ساوجی و حافظ شانه تراش و اوحدی و خواجوى كرمانى و غیره قرار داشته و قدسی آنها را در دیوان حافظ آورده است .و همچنين داراى ٧ قصيده ٤٥  قطعه ٣٩ رباعى ٦ مثنوى ، يك ترجيح بند و يك تركيب بند ميباشد . چنانچه از قراین پیداست او در اواخر عمر زندگی سختی داشته و هم تنگدست شده و هم بیمار گردیده است ، زنده ياد ركن‎زاده آدميت در كتاب دانشمندان و سخن‎سرايان فارس مي‎نويسد: «قدسي را در اواخر عمر در گردن مرضي و در دست رعشه اي پيدا شد و بسيار تنگ دست و درويش شد و با نهايت سختي و عسرت زندگي مي كرده، ولي مناعت طبع را از دست نداده بود و با نوشتن و فروختن قطعات به خط خود اعاشه مي كرده قدسي در سال ١٣٢١ خورشيدى در شيراز و در در ٧٥ سالگى چشم از جهان فروبست و زندگى را بدرود گفت ، توجه شما را به اين بخش از دمى با حافظ خوش لهجه خوش آواز جلب مينمايم