روز اول شهریورماه ، به پاس بزرگداشت ابوعلی سینا ستاره پرفروغ عرصه طب در ایران ، روز پزشک نامیده شده است
در دنیای امروز کمتر ملتی است که به مفاخر گذشته خود توجه نکند زیرا یکی از علایم حیات و زنده بودن ملت ها ملتفت بودن و توجه داشتن به مفاخر گذشته فلسفی، علمی، فرهنگی، ادبی، سیاسی، اجتماعی و ملی آن هاست که این گذشتگان با وجود گذشت روزگار و سیر زمان و وقوع حوادث نا گوار با هزاران خون دل برای اینده گان خود به میراث گذاشته اند که باید آن را گرامی و عزیز داشت و بارور ساخت
شیخ الرئیس نواسه علی سینا ، معروف به ابن سینا به قولی در ماه صفر سال ۳۷۰ هجری قمری ( مطابق با ۸۹۰ میلادی ) از پدری بلخی بنام عبدالله ( از سبب وزیر مالیه بودن در زمان سلطنت نوح ابن منصور به بخارا مرکز ماورالنهر و خراسان آنزمان انتقال نموده بود ) و مادر بخارایی بنام ستاره در قریه خورمثین ( قریه ای میان بلخ و بخارا ) طفلی چشم به جهان گشود که نامش را حسین گذاشتند
ابن سینا در زمینه های مختلف علمی نیز اقداماتی ارزنده به عمل آورده است ، او اقلیدس را ترجمه کرد ، رصد های نجومی را به عمل درآورد و در زمینه حرکت ، نیرو ، فضای بی هوا ( خلا ) نور و حرارت تحقیقات ابتکاری داشت
رساله وی درباره معادن و مواد معدنی تا قرن سیزدهم در اروپا مهمترین مرجع علم زمین شناسی بود
ابوعلی سینا در سال ۴۲۸ هجری قمری ، زمانی که تنها ۵۸ سال داشت ، در حالی
رخت از جهان بربست که با ادای دین خود به دانش بشری ، نامی به صلابت تمدن خراسانی به جای گذاشت اما دریغ و درد که امروز این صلابت تمدن خراسانی داره آهسته آهسته به باد فراموشی سپرده میشود