پیام نوروزی و دل نوشته ای از آتنا فرقدانی راجع به نوروز سال های گذشته در انفرادی و بند زنان اوین :
“عید نوروز در زندان”
عید نوروز ۱۳۹۴ در سلول انفرادی بودم؛اما نوروز ۱۳۹۵ در بند زنان اوین تصمیم گرفتم،سبزه ی نوروز را در یک کفشم سبز کنم.دانه ها جوانه می زدند و قد می کشیدند.بعضی از هم بندی هایم می گفتند وقتی به این کفش که انگار زندگی از درون آن تراوش کرده، نگاه می کنیم؛قدم هایمان استوارتر می شود.چند ماه از بازگشتم به آغوش خانواده می گذرد؛مادرم می گوید:یا این کفش را دیگر به پا نکن و یادگاری از سالی که در زندان سبزه ی عید را در آن کاشتی به یاد آن دوران تلخ نگه دار و یا به دلیل کهنگی اش آن را دور بینداز!به او می گویم:این کفش پاره پاره هم که شود؛بارها و بارها وصله اش می زنم و به پا می کنم.چرا که بسیاری از گام های من در زندان های قرچک و اوین جا مانده است و هر نوروز به یاد تمامی زندانیان”غیر سیاسی و سیاسی ایران” هر گام را به سبزه ای می آرایم تا به رنگ سرخ یک ماهی تنگ خیره شود،شاید رنگ سپیدی به رهایی گره خورد…!
“سال خوبی را برای تک تک شما عزیزان آرزومندم”
منبع فیس بوک آتنا