شاهرخ مسکوب متولد ۱۳۰۴ شمسی بابل. دوره ابتدائی را در مدرسه علمیه پشت مسجد سپه‌سالار تهران گذراند. از کلاس پنجم ابتدائی مطالعه رمان و آثار ادبی را شروع کرد. سپس در اصفهان تحصیل کرد و در سال ۱۳۲۴ به تهران بازگشت و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.
نخستین نوشته‌هایش را در سال ۱۳۲۶ با عنوان تفسیر اخبار خارجی در روزنامه قیام ایران به چاپ رساند. از سال ۱۳۳۶ به تحقیق در زمینه فرهنگ و ادبیات روی آورد و ترجمه‌های ارزشمندی از آثار ادبی جهان از خود به یادگار گذاشت.
شاهرخ مسکوب سرانجام در تاریخ بیست و سوم فروردین۸۴ به علت ابتلا به سرطان خون در پاریس دیده از جهان فرو بست. پیکر وی در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شده است.
از آثار این نویسنده:
– مقدمه‌ای بر رستم و اسفندیار (۱۳۴۲)
– سوگ سیاوش (۱۳۵۰)
– در کوی دوست (۱۳۵۷)
– ملیت و زبان (۱۳۶۲)
– چند گفتار در فرهنگ ایران (۱۳۷۱)
– خواب و خاموشی (۱۳۷۳)
– درباره سیاست و فرهنگ (۱۳۷۳)- هویت ایرانی و زبان فارسی (۱۳۷۳)
– ویراستاری تن پهلوان و روان خردمند (۱۳۷۴)
– ترجمه خوشه‌های خشم به همراه ع.احمدی (۱۳۲۸)
– افسانه‌های تبای (۱۳۵۶۹
– پرومته در زنجیر (۱۳۴۱)
– غزل غزل‌های سلیمان (۱۳۷۳)