نامه شهین مهین فر مادر جانباخته راه آزادی (امیر ارشد تاجمیر) به گلرخ ایرایی برای متوقف ساختن اعتصاب غذایش

در خلوتت / سنگسار را تقبیح کردی و مشت و لگد سارت کردند استخوانهای ظریف و نحیف از اعتصاب غذایت، یک به یک، با سنگ تحقیر و نا مهربانی له شد.
غافل که تو آتشی هستی که از خاکسترت میلیونها گلرخ سر برخواهند آورد.
پهلوان من /قهرمانان داستان زندگی سراسر دردت، آرش، آتنا، سهیل، زینب و….چشم براه تواند تا برگردی.
حقوق بشر کشک است، دلسوزی سیاستمداران جهان بی ترحم کشک است، فقط فریاد تو در سکوت، حقیقت دارد.
فریادت، فریاد میلیونها انسان بیگناه به زنجیر اسارت گرفتار وطن است.
دردت را درد میکشیم به وسعت درد ایران بی پدر شده

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

20 − دوازده =